Mijn eerste dagen in Southampton!

Na maanden van voorbereidingen, fantaseren en dromen over Southampton zit ik dan eindelijk in Engeland! Vorige week woensdag was ik na 100x in- en uitpakken van mijn koffer eindelijk ready to go. Met 2 kg teveel, dat wel. Ondanks dat ik 40 kg mee mocht nemen, had ik toch nog ontzettend veel moeite met mijn koffer inpakken aangezien 40 kg voor 5 maanden toch niet zoveel bleek te zijn. Naast je kleren en je persoonlijke verzorging wil je er natuurlijk ook nog een beetje gezellig bijzitten de komende maanden, tsja keuzes keuzes. Maar, ik moet zeggen dat het me toch allemaal aardig gelukt is. Samen met twee meisjes Hester en Eline, met wie ik overigens ook samen in huis woon, spraken we af op Schiphol om samen onze weg naar Southampton te vervolgen. Tijdens het inchecken begon ik hem toch wel een beetje te knijpen toen de mevrouw achter de balie toch wel heel ernstig keek toen de weegschaal 42 kg aangaf. Ik moest dan ook wat uit mijn koffer halen van 2 kg en dat dan maar bij mijn handbagage doen. Die logica snap ik nog steeds niet, aangezien het toch allemaal het vliegtuig ingaat dus of ik het nou in mijn koffer stop of bij mijn handbagage doe, het blijft hetzelfde...
Na het inchecken hebben we nog wat gedronken bij La Place, daarna was het tijd voor het afscheid. Ondanks dat ik heel erg zin had om te gaan, had ik toch wel een beetje een brok in mijn keel toen ik mijn moeder en bonuspapa gedag moest zeggen, maargoed ik weet ook dat 5 maanden (helaas) zo voorbij zijn. Daar gingen we dan, op naar Southampton voor 5 maanden. Aangekomen bij de Gate moesten we met z'n allen een bus in die ons naar het vliegtuig bracht. We vlogen met Flybe, een Engelse vliegtuigmaatschappij die tevens de enige is die op Southampton vliegt. Het vliegtuig was zo verschrikkelijk klein dat ik me afvroeg of hij wel sterk genoeg was om ons de lucht in te krijgen. Alles was oud en krakkemikkig dat ik het even benauwd kreeg voor een paar minuten, tsja je weet het maar nooit met die goedkope luchtvaartmaatschappijen. Maar, alles is goed gegaan en voordat ik er erg in had waren we geland.
Na het landen hebben we onze koffers gepakt en zijn we op de trein gestapt die ons naar het treinstation van Southampton bracht. Op het treinstation kwamen we nog een andere exchange student tegen, dus dat was allemaal erg gezellig. Aangekomen op het treinstation in Southampton hebben we een taxi genomen naar het huis. Aangekomen met onze koffers hebben we zo ongeveer een kwartier voor het huis gestaan voor er iemand open deed. Alleen ons Canadese huisgenootje, Veronica was thuis, maar aangezien ze een jetlag had was ze nog aan het slapen. Plotseling deed ze de deur open: ''Oh my godddddd, I am so happy that you guys arrived, sorry for my bad breath but I am jatlagged and I was still sleeping.'' haha, het Canadese accent kun je er zelf wel bij bedenken denk ik. Echt een super leuke meid is het. Een uur laten kwam het andere Canadese meisje genaamd Chenessa thuis, totaal anders dan Veronica maar ook zo'n leuke en gezellige meid. Nou, ik wist dat studentenhuizen vies waren maar de vorige studenten hadden het wel erg vies achtergelaten. Gelukkig hebben al mijn huisgenoten zo ongeveer smetvrees, dus het is nu een leefbaar huis geworden. Ik snap echt niet hoe sommige mensen kunnen leven in zo'n vieze, gore bende, echt walgelijk. Helaas kon ik nog niet gelijk mijn kamer in aangezien het meisje waarvan ik de kamer overnam pas afgelopen zondag is weggegaan. Hester kon ook not niet haar kamer in, dus we hebben twee dagen in een hostel geslapen en de andere 3 dagen sliep ik bij Hester op de kamer. Na onze tour door het huis, zijn we met ze 3en ( Hester, Eline en ik) de stad in gegaan om de buurt te verkennen. Ook hebben we gelijk een Engelse simkaart aangeschaft en al wat kleine dingetjes gekocht. Ons huis is echt heel relaxt en gezellig met de huisgenoten. Het enige nadeel is dat het 20 min lopen is naar school en de stad, aangezien alles ook heel heuvelig is zijn die 20 min eigenlijk net even te lang. Maar goed, ik begin er al aan te wennen. De eerste dag hebben we zo ontzettend veel gelopen dat ik echt overal maar dan ook overal blaren op mijn voeten had. Die blaren zijn nu pas een beetje aan het wegtrekken aangezien je toch elke dag heel veel loopt. Nadat we de stad in zijn geweest zijn we weer naar het huis gegaan waarna Hester en ik wat kleren en toiletartikelen hebben gepakt en naar het hostel zijn gegaan. 20 min lopen is al erg, laat staan met ongeveer 20 kg op je schouder. Nou, ik heb me wel 100x afgevraagd waar ik nou mee bezig was, ik ging zowat dood! Maargoed, na 100 uur gelopen te hebben, kwamen we eindelijk bij het hostel aan. We wisten niet precies waar het was, vandaar dat we er ook zo lang over gedaan hadden. Aangekomen bij het hostel deed er een ontzettend lief vrouwtje de deur open, echt zo'n lief oma type, precies wat we allebei nodig hadden na onze tegenslagen. Ze liet onze kamer zien, gaf ons wat handdoeken waarna we allebei uitgeput op bed neer plofte. De volgende dag stond ons een echt Engels ontbijtje te wachten: scrambled eggs met bacon en toast. Daarna zijn we naar school gegaan voor onze introductie: Solent University. Het is een erg grote en moderne school waar ik me zeker thuis kan voelen. Na school hebben we nog wat gechilled in het hostel en hebben we wat boodschappen gedaan bij de goedkoopste supermarkt, de ASDA. Die avond zijn we met de hele groep met exchange students uit gegaan bij Yatess, een grote Pub waar je elke donderdag vanaf 20:00 drankjes hebt voor 1 pond. Ontzettend gezellig was dat, maar wat een cultuur shock. Dikke lagen make-up, hair extensions, hoge hakken en porno nagels. Dus, wij als braaf gekleedde exchange students vielen natuurlijk meteen buiten de boot. Rond een uur of 1 gingen alle lichten aan en was het tijd om te gaan. Ja, de pubs gaan hier allemaal rond een uur of 1/2 dicht, maar aan de andere kant is het om 8 uur al aardig druk, dus als je de volgende dag vroeg op moet kan je alsnog uitgaan en ben je de volgende dag niet zo brak. Dus, het heeft wel zo zijn voordelen.
Rond 1 uur gingen Hester en ik weer naar ons hostel waar we twee Engelse tegenkwamen die zo graag wilden dat we met ze mee gingen naar een pub, maar we waren zooo moe dat we dat echt niet aankonden op dat moment en zijn naar bed gegaan. De volgende dag lag er een briefje op onze tafel bij het ontbijt van de twee Engelse dat ze het erg jammer vonden dat we niet mee wilden en als we een keer een goed huisfeest wilden hebben, we ze altijd op konden bellen. Haha, het was echt hilarisch.
Vrijdag hadden we een tweede introductiedag, waarna we onze spullen gepakt hebben uit het hostel en weer naar het huis zijn verkast. Dat was de tweede keer dat ik door een complete hel ging, lang lopen met teveel tassen. Huilen. We hadden onszelf voorgenomen dat dat de laatste keer was dat we zolang met zoveel tassen gingen lopen, je raadt het al, het was niet de laatste keer. De dichtstbijzijnde supermarkt, de Aldi is zelfs al 10 min lopen dus je moet er eigenlijk rekening mee houden dat je niet teveel hoeft te dragen. Wat betreft de prijzen hier, je schrikt je toch elke keer dood. Zelfs de Aldi is niet goedkoop dusja je moet erg opletten met wat je koopt. Ook altijd als ik in het buitenland ben, besef ik me dat onze supermarkten in Nederland toch wel heel goed zijn. De groenten en fruit die je hier kan kopen is echt waardeloos en nog duur ook. Ik zag een zakje snijbonen, waar letterlijk 5 (vieze, modderige) snijbonen inzaten. Dat was al 1 pond, kan je nagaan. Gedroogde abrikozen voor in de yoghurt kost ook al 2 pond en dan heb je een minizakje met 5 abrikozen erin. Hoe doen die Engelsen dat toch, of zijn wij verwend? Laten we ook maar niet over het brood praten, dat is algemeen bekend dat het niet te eten is in het buitenland. Vrijdag hebben we volgens mij gewoon thuis gegeten en hebben we thuis gechilled met zijn allen. Zaterdag hebben we lekker uitgeslapen en nog wat boodschappen gedaan en de stad ingeweest. De stad is niet enorm groot maar je hebt wel heel veel winkels en ook heel veel winkels die wij niet in Nederland hebben. Ook is er een shopping mall, West Quay, wat echt enorm groot is. Wij liepen daar en wisten niet meer waar we moesten kijken. We waren daar op zaterdag, dat was misschien ook niet een goede dag aangezien het ontzettend druk was. Binnenin de shopping mall is er ook een soort Bijenkorf, die vanuit zichzelf al heel groot is. Je kan je dus voorstellen dat het erg moeilijk is om je niet helemaal blut te kopen, maar ik heb me ingehouden en heb alleen gekeken :(.
Zaterdagavond zijn we met alle exchange students naar de grootste club van Southampton geweeste: oCeana. De club bestaat uit twee grote ruimtes die met elkaar verbonden zijn. In de ene ruimte heb je een soort van House muziek (van alles en nog wat, maar geen idee hoe je het noemt) en in de andere ruimte heb je 70's/80's/90's muziek met de Spice Girls, Backstreet boys en van alles en nog wat, super leuk. Al moet ik zeggen dat het voelde alsof ik op de wallen aan het dansen was, wat een slettebakken zeg. Korte rokjes, blote tieten, blote buiken alles wat je maar kan bedenken liep er wel rond. Meiden op blote voeten omdat hun 20cm hoge hakken toch wel pijn begonnen te doen en meiden die half aan het seksen waren op het podium. Echt ik heb nog nooit zoveel billen gezien en het rare is dat het echt compleet normaal is voor die Engelsen. Iedereen loopt er zo bij. De volgende keer ga ik dus ook maar in een kort rokje naar een club, dan val ik tenminste niet buiten de boot.
Zondag zijn we naar een groot park geweest vlakbij ons huis wat een beetje te vergelijken is met het Vondelpark. Erg mooi en het was ook heel mooi weer die dag, dus een echte luie zondag gehad. Maandag begonnen de lessen. Ik heb gekozen voor Event Management and Marketing, PR and communications in a digital world en Changing Tourism Environments. 3 lessen dus, die elke 10 punten waard zijn. Bij Event Management and Marketing gaan we een echt evenement opzetten in een groepje, dat lijkt me echt superleuk. We moeten alles regelen, van artiesten tot locatie en kaartjes en alles wat er bij komt kijken. Ik zit samen met een andere exchange student in een groepje en 2 Engelse jongens die er op het eerste gezicht wel serieus uitzien. Vrijdag hebben we een afspraak bij een locatie om te kijken of we het wat vinden voor ons evenement, dus ik ben erg benieuwd. Bij PR and Communications in a digital world gaan we een communicatieplan schrijven voor iets voor Eastpak en een promotiefilmpje maken. Dit doe ik samen met 2 andere exchange students wat me ook super leuk lijkt. Als individuele opdracht moeten we allemaal persberichten, facebook berichten, twitter berichten, blogs etc. schrijven om ons communicatieplan te ondersteunen. Erg leuk! Changing Tourism Environments heb ik nog niet gehad, dat krijg ik morgen dus ben erg benieuwd. Het niveau van de lessen is denk ik iets lager of gelijk van het niveau in Nederland. Iniedergeval is het allemaal heel goed te doen en moet je het wel heel erg verkloten wil je een onvoldoende halen. Hopelijk zit dat dus wel goed. Donderdag hebben we gepland om met ze allen te eten en daarna gaan we weer naar Yatess. Dit weekend gaan we waarschijnlijk met een groep exchange students naar Winchester. Dit ligt dicht in de buurt van Southampton en schijnt volgens een Engels meisje een heel leuk klein, gezellig typisch Engels stadje te zijn.
Als je mijn kamer wilt zien trouwens, ik heb wat foto's van mijn kamer en het huis op facebook geplaatst. En als je mij een kaartje of iets wil sturen :):):) mijn adres is:

69 Cedar Road
SO14 6TQ
Southampton

XXXXX from the United Kingdom!